Aleksy Jarema

Олексій Ярема

Transkrypcje nazwiska:

Oleksii Yarema

Zawód / tytuł:

nauczyciel

Grupa społeczna:

działacze społeczni, inteligencja

Miejsce narodzin:

Drozdowice, obwód lwowski, rejon lwowski, Gródecka Terytorialna Gromada [село Дроздовичі, Львівська область, Львівський район, Городоцька територіальна громада]

Data narodzin:

14.3.1855

Data śmierci:

21.11.1930

Czas pochówku:

1918 -1939

Dane związane z nagrobkiem

Tekst inskrypcji (brzmienie oryginalne):

ОЛЕКСІЙ
ЯРЕМА
проф. укр. ґімназії
*14.III.1855. +21.XI.1930.
Вічна Йому память!

Tekst inskrypcji (tłumaczenie):

ALEKSY
JAREMA
prof. ukr. gimnazjum
*14.III.1855. +21.XI.1930.
Wieczna Mu pamięć!

Rok powstania grobu:

Autor projektu:

A. Król (А. Король)

Charakter grobu:

mogiła pojedyncza

Rodzaj grobu:

beton

Opis elementów grobu:

Okazały grobowiec. Biała tablica inskrypcyjna z kamienia. Zachowane zdjęcie nad tablicą.

Opis otoczenia grobu:

Nota biograficzna:

Aleksy Jarema urodził się 14.3.1855 r. we wsi Drozdowice (obecnie obwód lwowski, rejon lwowski, Gródecka Terytorialna Gromada/ Дроздовичі) w rodzinie Mikołaja i Anny z d. Baran. Pedagog, filolog klasyczny, działacz społeczny, mecenas. Uczęszczał do gimnazjum w Stanisławowie (1869-1877), odbył 3-letnią służbę w samborskim pułku piechoty. Ukończył Uniwersytet Lwowski (1881-1885), suplent przy Gimnazjum Akademickim we Lwowie, następnie krótko w Przemyślu (1.10.1890-28.2.1891) i powtórnie, od 1892 r., jako nauczyciel w gimnazjalnych klasach ukraińskich, a w latach 1895-1924 – prof. Gimnazjum Męskiego w Przemyślu. W latach 1909-1917 i 1920-1922 – dyr. Ukraińskiego Instytutu dla Dziewcząt, liceum i gimnazjum, nauczyciel języków łacińskiego i greckiego. Był inicjatorem (razem ze Stepanem Fediwem) organizacji filii Ruskiego Towarzystwa Pedagogicznego (9.6.1900) i został jego przewodniczącym. Organizator i członek wielu ukraińskich instytucji i towarzystw, burs i szkół, w tym Towarzystwa „Dom Ludowy/Народний Дім), od samego początku członek jego zarządu (dyrekcji). W 1918 r. członek i skarbnik Ukraińskiej Rady Narodowej, wydawał gazetę „Wola” (1918), internowany w obozie w Dąbiu (1919).
Żonaty z Antoniną (z d. Bereżańska).

Dane cmentarza:

Cmentarz Komunalny Główny w Przemyślu

Województwo: Podkarpackie

Powiat: Przemyski

Gmina: Przemyśl

Miejscowość: Przemyśl

Adres pocztowy: ul. Juliusza Słowackiego, 37-700 Przemyśl

Plan cmentarza

Numer Kwatery, numer alei i grobu:

16-7-12; http://www.cmentarzeprzemysl.pl/pages/find2.php?nazwisko=Jarema&imie=&data_ur=&data_zg=&rok_od=&rok_do=&search=Szukaj

Opis cmentarza:

Cmentarz Główny w Przemyślu położony jest na południowym krańcu miasta przy ulicy Słowackiego (dawniej ulica Dobromilska). Teren Cmentarza Głównego zajmuje obecnie 16.5 ha i liczy blisko 30 tys. pochowanych. Początki Cmentarza Głównego poprzedziło istnienie w tym miejscu cmentarza cholerycznego, gdzie grzebano ludzi zmarłych wskutek cholery czy innych chorób zakaźnych. Założenie nekropolii przyjmuje się na rok 1831r. kiedy odnotowano pierwszą epidemię cholery. W 1859r. na cmentarzu wybudowano kaplicę. Na wmurowanej w jej wnętrzu tablicy można przeczytać: \" Ta kaplica zbudowana kosztem Franciszka i Teresy Małkowskich ... .\" Najstarsze nagrobki zachowane do naszych czasów pochodzą z lat sześćdziesiątych XIX wieku nie licząc pomników przeniesionych tutaj ze Starego Cmentarza , z których najstarszy pochodzi z 1806 roku. Wobec potrzeby poszerzenia obszaru cmentarza kilkakrotnie dokonywano zakupu sąsiednich gruntów między innymi w latach 1883, 1894, 1899 i 1911. W roku 1909 ukończono budowę muru cmentarnego oraz założono nowe kwatery i drogi w częściach wcześniej nie zagospodarowanych. W tym czasie cmentarz komunalny służył całej ludności miasta , z wyjątkiem Żydów , którzy zachowali prawo do posiadania własnego cmentarza. Na cmentarzu tym znalazły miejsce spoczynku wielu byłych uczestników powstań narodowych 1831 i 1863 roku. Jeszcze w okresie międzywojennym, było wówczas na cmentarzu 90 grobów kryjących ich szczątki. Do dziś wiele z nich uległo całkowitemu zniszczeniu. Prawdopodonie na tym cmentarzu spoczywają przeniesione z Francji szczątki polskiego generała, uczestnika Powstania Styczniowego - Jarosława Dąbrowskiego. Jednak przeprowadzone w latach 1971-1973 poszukiwania nie przyniosły pozytywnego rezultatu. W 1925 roku Przemyśł zakupił grunt obok cmentarza przeznaczony na dalsze jego poszerzenie , w 1930 roku nabyto 200 świerków dla obsadzenia dróg cmentarnych, a w 1932 zainstalowano oświetlenie elektryczne alei głównej. W okresie II wojny światowej, oprócz mieszkańców miasta chowano tutaj także osoby z terenu ówczesnego ZSRR zmarłych w obozie przejściowym dla ludności wywożonej do Niemiec na roboty przymusowe. Przez pewien czas grzebano tutaj także jeńców włoskich zmarłych w Stalagu nr 327 w Nehrybce. (Źródło: https://cmentarze24.pl/index.php/cmentarze/podkarpackie/item/342-cmentarz-glowny-przemysl).

Źródła:

Narodziny: Jarema Aleksy
FamilySearch, https://www.familysearch.org/ark:/61903/3:1:33S7-9RSW-9SN1?i=57&wc=QVD7-43D%3A180600901%2C183174501%2C183174502&cc=1910265
Zapowiedzi: Jarema Aleksy i Bereżańska Antonina
APP, http://www.skany.przemysl.ap.gov.pl/show.php?zesp=148&cd=0&ser=10&syg=240; 169
Wykaz nauczycieli I Liceum Ogólnokształcącego im. Juliusza Słowackiego w Przemyślu
APP, https://skany.przemysl.ap.gov.pl/show.php?zesp=387&cd=0&ser=2.3&syg=136; 7