Anton Grabczenko
Антон Грабченко
Transkrypcje nazwiska:
podpułkownik armii URL, kapitan WP
wojskowi
Kamieniec Podolski
9.6.1894
14.5.1931
1918 -1939
Dane związane z nagrobkiem
АРМІЇ У.Н.Р. ПІДПОЛКОВНИК А. ГРАБЧЕНКО
KAPITAN KONTRAKTOWY A. GRABCZENKO 9.VI.1894–14.V.1931
ARMII U.R.L. PODPUŁKOWNIK A. GRABCZENKO
KAPITAN KONTRAKTOWY A. GRABCZENKO 9.VI.1894–14.V.1931
1935
mogiła pojedyncza
beton
Betonowe obramowanie grobu oraz pionowy krzyż wojskowy z tryzubem. Na podstawie krzyża inskrypcja.
Podpułkownik Armii URL, oficer kontraktowy WP w stopniu kapitana.
Urodził się 9 czerwca 1894 roku w Kamieńcu Podolskim. Był żonaty z Julią Łukaszewycz urodzoną 21 grudnia 1896 roku. Syn Ihor urodził się 22 lutego 1917 roku. Antonij Grabczenko ukończył 8 klas średniej szkoły technicznej w Kamieńcu. W 1915 roku uczył się w 1 Kijowskiej Konstantynowskiej Szkole Wojskowej. W armii rosyjskiej był sztabs-kapitanem, a w armii URL od 8 września 1921 roku – podpułkownikiem w składzie oficerskim 3. Strzeleckiej Żelaznej Dywizji.
Po internowaniu w 1920 roku w Polsce przebywał w obozie w Kaliszu. Dnia 1 lutego 1928 roku został w Wojsku Polskim oficerem kontraktowym w stopniu kapitana i przydzielono go do 7. Baterii Haubic 1 Pułku Artylerii Polowej Legionów, który to pułk koszarował w Ostrowi Mazowieckiej. Rzemiosło wojskowe zgłębiał na wielu kursach i ćwiczeniach. W dokumentach archiwalnych znajdują się zaświadczenia potwierdzające ukończenie sześciotygodniowego kursu narciarskiego, techniczno-taktycznego przy 1. Dywizji Pułku Legionów, kursu strzelania w Szkole Strzelania Artylerii oraz kursu dowódców baterii.
Antonij Grabczenko zmarł 14 maja 1931 roku w Szpitalu Ujazdowskim w Warszawie. Z listu gen. W. Salskiego z 22 maja 1931 roku do płk. T. Pełczyńskiego, szefa Oddziału II Sztabu Głównego dowiadujemy się, że: Zmarły był jednym z lepszych oficerów wojska ukraińskiego. Od samego początku walki wyzwoleńczej wziął w niej czynny udział, zwłaszcza odznaczył się w 1920 roku, dowodząc samodzielnym batalionem.
W dokumentach archiwalnych gen. Pawła Szandruka znajduje się m.in. pismo z 22 lutego 1935 roku następującej treści:
Dla wzniesienia pomnika na mogile śp. podpułkownika wojska URL A. Grabczenki, na wojskowym, rzymskokatolickim cmentarzu w Warszawie, wyznaczam Pana, Panie Generale, przewodniczącym, a p.p. Podpułk. Barwińskiego i sotnika Sachno – członkami komisji. Sprawozdanie z wydatków komisji proszę przedłożyć mnie do Generalnego Sztabu Generał Chorąży W. Salski.
Komisja wywiązała się ze swojego zadania, ponieważ pomnik został wzniesiony i do dzisiaj stoi na Cmentarzu Powązkowskim.
Cmentarz Wojskowy na Powązkach w Warszawie
Województwo: Mazowieckie
Powiat: miasto na prawach powiatu
Miejscowość: m. st. Warszawa, dzielnica Żoliborz Cmentarz
Adres pocztowy: Powązkowska 43/45, 01-797 Warszawa


Numer Kwatery, numer alei i grobu:
Opis cmentarza:
Źródła:
Szagała R., Kolańczuk A., Cmentarz prawosławny na Woli w Warszawie. Groby ukraińskie. Przewodnik, Warszawa 2002;
CAW, SAU, I.380.2.232 – Ankiety oficerów armii URL; tamże, I.380.2.269 – Korespondencja P. Szandruka;
Тризуб 1935, № 28/29, c. 27;
Антон Грабченко, strona w Wikipedii.