Artem Neczyporenko-Neczyporuk

Артем Нечипоренко-Нечипорук

Transkrypcje nazwiska:

Zawód / tytuł:

podpułkownik armii URL, lekarz weterynarii

Grupa społeczna:

inteligencja, wojskowi

Miejsce narodzin:

Dubieraż, powiat dubieńki, gub. wołyńska

Data narodzin:

12.4.1888

Data śmierci:

13.1.1941

Czas pochówku:

1939-1947

Dane związane z nagrobkiem

Tekst inskrypcji (brzmienie oryginalne):

ARTEM NECZYPORENKO-NECZYPORUK
LEKARZ WET. PŁK. ARMII URL
12 IV 1888 – 13 I 1941
WERONIKA NECZYPORENKO-NECZYPORUK
20 I 1887 – 30 V 1976
WIECZNA IM PAMIĘĆ

Tekst inskrypcji (tłumaczenie):

АРТЕМ НЕЧИПОРЕНКО-НЕЧИПОРУК
ЛІКАР ВЕТ. ПЛК. АРМІЇ УНР
12 IV 1888 – 13 I 1941
ВЕРОНІКА НЕЧИПОРЕНКО-НЕЧИПОРУК
20 I 1887 – 30 V 1976
ВІЧНАЯ ЇМ ПАМ’ЯТЬ

Rok powstania grobu:

1941

Autor projektu:

Charakter grobu:

mogiła pojedyncza

Rodzaj grobu:

ziemny z krzyżem drewnianym

Opis elementów grobu:

Podmurówka, płyta, krzyż, tablica. Murowany z cegieł, otynkowany, pionowa granitowa tablica z inskrypcją.

Opis otoczenia grobu:

Nota biograficzna:

Neczyporenko-Neczyporuk urodził się we wsi Buderaż w pow. Dubieńskim guberni wołyńskiej. Był synem Jakowa i Marii.
W 1912 ukończył Mykoło-Aleksandrowską Rolniczą i Rzemieślniczą Szkołę w Malinie w powiecie Dubieńskim. Uczył się w Rolniczej Szkole Średniej w Humaniu. Po jej ukończeniu w 1907 roku odbył dwuletnią praktykę w majątkach Tereszczenków. W 1909 roku złożył egzamin dojrzałości w Męskim Gimnazjum w Teodozji.
W latach 1909-1912 służył w armii rosyjskiej. W latach 1912-1914 pracował jako agronom w pow. kaniowskim. Po wybuchu I Wojny Światowej w 1914 został zmobilizowany do wojska rosyjskiego. W 1915 ukończył szkołę oficerską uzyskując stopień chorążego. Podczas walk został poważnie ranny. W 1917 roku trafił do niewoli austro-węgierskiej. Jako inwalida wrócił z pomocą Czerwonego Krzyża w Ukrainę.
W 1918 wstapił w szeregi Armii URL. Służył jako oficer w 2 Dywizji Wołyńskiej, brał udział w kampanii kijowskiej i dosłużył się stopnia porucznika.
W 1920 roku został internowany w Polsce. W 1921 przebywał w obozie w Wadowicach. Po opuszczeniu obozu internowania w 1922 roku zapisał się na Wydział Filozoficzny Uniwersytetu Warszawskiego. Po pewnym czasie przeniósł się na wydział lekarski, w ramach którego ukończył Studium Weterynaryjne uzyskując dyplom lekarza weterynarii. W latach trzydziestych pracował w majątkach ziemskich w pow. leskim zajmując się pszczelarstwem. Położył duże zasługi w tej dziedzinie.
Odznaczony Krzyżem Symona Petlury i stopniowo awansowany przez ukraiński rząd emigracyjny od stopnia porucznika do podpułkownika.
Zmarł 13 stycznia 1941 r. i został pochowany na cmentarzu Pobitno w Rzeszowie.

Dane cmentarza:

Cmentarz komunalny Pobitno w Rzeszowie

Województwo: Podkarpackie

Powiat: Rzeszów

Gmina: Rzeszów

Miejscowość: Rzeszów

Adres pocztowy: Róg ul. Lwowskiej i Alei Żołnierzy I Armii Wojska Polskiego

Plan cmentarza

Numer Kwatery, numer alei i grobu:

Dzielnica XV, rząd 1, grób 15.

Opis cmentarza:

Cmentarz położony we wschodniej części miasta na prawobrzeżu Wisłoka.

Źródła:

Тимченко Я.Ю. ОФІЦЕРСЬКИЙ КОРПУС АРМІЇ УКРАЇНСЬКОЇ НАРОДНОЇ РЕСПУБЛІКИ (1917-1921), т. 2, c. 266, 295.