Bazyli Lachowicz

Василь Ляхович

Transkrypcje nazwiska:

Vasyl Lakhovych

Zawód / tytuł:

nauczyciel

Grupa społeczna:

inteligencja

Miejsce narodzin:

Data narodzin:

1884

Data śmierci:

1944

Czas pochówku:

1939-1947

Dane związane z nagrobkiem

Tekst inskrypcji (brzmienie oryginalne):

ТУТ СПОЧИВАЄ БЛ.П.
ВАСИЛЬ ЛЯХОВИЧ
*1884 +1944
З ДРУЖИНОЮ
ЄВГЕНІЄЮ З РАДОМСЬКИХ
*1894 +1930
ВІЧНА ЇМ ПАМЯТЬ!

Tekst inskrypcji (tłumaczenie):

TU SPOCZYWA Ś.P.
BAZYLI LACHOWICZ
*1884 +1944
Z ŻONĄ
EUGENIĄ Z RADOMSKICH
*1894 +1930
WIECZNA IM PAMIĘĆ!

Rok powstania grobu:

Autor projektu:

Charakter grobu:

mogiła zbiorowa

Rodzaj grobu:

beton

Opis elementów grobu:

U wezgłowia betonowa pionowa płyta z tablicą inskrypcyjną w języku ukraińskim, obok niej – krzyż łaciński.

Opis otoczenia grobu:

Nota biograficzna:

Bazyli Lachowicz w latach 1932-1939 uczył języka łacińskiego, greckiego i ukraińskiego w Ukraińskim Instytucie dla Dziewcząt w Przemyślu. Po wejściu Sowietów, w latach 1939-1941, uczył języka rosyjskiego w Szkole Średniej nr 2.

Dane cmentarza:

Cmentarz Komunalny Główny w Przemyślu

Województwo: Podkarpackie

Powiat: Przemyski

Gmina: Przemyśl

Miejscowość: Przemyśl

Adres pocztowy: ul. Juliusza Słowackiego, 37-700 Przemyśl

Plan cmentarza

Numer Kwatery, numer alei i grobu:

32B-4-7; http://www.cmentarzeprzemysl.pl/pages/find2.php?nazwisko=Lachowicz&imie=&data_ur=&data_zg=&rok_od=&rok_do=&search=Szukaj

Opis cmentarza:

Cmentarz Główny w Przemyślu położony jest na południowym krańcu miasta przy ulicy Słowackiego (dawniej ulica Dobromilska). Teren Cmentarza Głównego zajmuje obecnie 16.5 ha i liczy blisko 30 tys. pochowanych. Początki Cmentarza Głównego poprzedziło istnienie w tym miejscu cmentarza cholerycznego, gdzie grzebano ludzi zmarłych wskutek cholery czy innych chorób zakaźnych. Założenie nekropolii przyjmuje się na rok 1831r. kiedy odnotowano pierwszą epidemię cholery. W 1859r. na cmentarzu wybudowano kaplicę. Na wmurowanej w jej wnętrzu tablicy można przeczytać: \" Ta kaplica zbudowana kosztem Franciszka i Teresy Małkowskich ... .\" Najstarsze nagrobki zachowane do naszych czasów pochodzą z lat sześćdziesiątych XIX wieku nie licząc pomników przeniesionych tutaj ze Starego Cmentarza , z których najstarszy pochodzi z 1806 roku. Wobec potrzeby poszerzenia obszaru cmentarza kilkakrotnie dokonywano zakupu sąsiednich gruntów między innymi w latach 1883, 1894, 1899 i 1911. W roku 1909 ukończono budowę muru cmentarnego oraz założono nowe kwatery i drogi w częściach wcześniej nie zagospodarowanych. W tym czasie cmentarz komunalny służył całej ludności miasta , z wyjątkiem Żydów , którzy zachowali prawo do posiadania własnego cmentarza. Na cmentarzu tym znalazły miejsce spoczynku wielu byłych uczestników powstań narodowych 1831 i 1863 roku. Jeszcze w okresie międzywojennym, było wówczas na cmentarzu 90 grobów kryjących ich szczątki. Do dziś wiele z nich uległo całkowitemu zniszczeniu. Prawdopodonie na tym cmentarzu spoczywają przeniesione z Francji szczątki polskiego generała, uczestnika Powstania Styczniowego - Jarosława Dąbrowskiego. Jednak przeprowadzone w latach 1971-1973 poszukiwania nie przyniosły pozytywnego rezultatu. W 1925 roku Przemyśł zakupił grunt obok cmentarza przeznaczony na dalsze jego poszerzenie , w 1930 roku nabyto 200 świerków dla obsadzenia dróg cmentarnych, a w 1932 zainstalowano oświetlenie elektryczne alei głównej. W okresie II wojny światowej, oprócz mieszkańców miasta chowano tutaj także osoby z terenu ówczesnego ZSRR zmarłych w obozie przejściowym dla ludności wywożonej do Niemiec na roboty przymusowe. Przez pewien czas grzebano tutaj także jeńców włoskich zmarłych w Stalagu nr 327 w Nehrybce. (Źródło: https://cmentarze24.pl/index.php/cmentarze/podkarpackie/item/342-cmentarz-glowny-przemysl).

Źródła:

Український інститут для дівчат у Перемишлі 1895-1995, Дрогобич 1995, с. 71.