Grzegorz Honczarenko

Chorąży Armii Czynnej Ukraińskiej Republiki Ludowej. W latach 1922-1928 studiował rolnictwo na Politechnice w Pradze. Od 1 marca 1929 r. do 1 listopada 1945 r. pełnił funkcję asystenta oraz kierownika Zakładu Rolniczo-Doświadczalnego w Zemborzycach. Od 1951 r. doktor nauk rolniczych (rozprawa doktorska obroniona w UMCS) i pracownik naukowy Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie (Wydział Rolny). Współorganizator Wyższej Szkoły Rolniczej w Szczecinie (od 1 września 1954 r. kierownik Katedry Uprawy Łąk i Pastwisk i prodziekan Wydziału Rolnego), od 1 maja 1958 r. docent, od 12 czerwca 1964 r. profesor nadzwyczajny, a następnie od 15 czerwca 1964 r. prorektor Wyższej Szkoły Rolniczej w Szczecinie (1964-1966). Od 1961 r. kierownik Pracowni Uprawy Łąk w Instytucie Melioracji i Użytków Zielonych w Szczecinie. W latach 1956-1964 brał udział w naukowych wyjazdach do ZSRR, Bułgarii i Holandii. Od 30 września 1970 r. na emeryturze. Członek Polskiego Towarzystwa Botanicznego. Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1964), Medalem X-lecie PRL (1955), Złotą Odznaką Gryfa Pomorskiego (1959) oraz innymi odznakami za zasługi w działalności na rzecz nauki i kultury.