Jewmen Łukasewicz

Działacz społeczny i polityczny, lekarz. Urodził się we wsi Biłe we Wschodniej Galicji w rodzinie duchownego. Studia medyczne rozpoczął we Lwowie, następnie kontynuował je w Wiedniu. Naukę musiał przerwać z powodu udziału w studenckich wystąpieniach politycznych. Zabroniono mu studiowania na uniwersytetach austriackich.
Dyplom lekarza otrzymał na uniwersytecie w Zurychu w Szwajcarii.
W 1905 roku nostryfikował dyplom w Charkowie, rozpoczął praktykę lekarską w Kijowie, gdzie pracował do 1919 roku. Nawiązał kontakty z miejscową inteligencją ukraińską. Brał udział w pracy wielu organizacji społecznych. Razem z niewielkim gronem ukraińskich lekarzy pracował w komisji terminologicznej sekcji medycznej Ukraińskiego Towarzystwa Naukowego (UTN).
Na początku I wojny światowej zmobilizowany został do armii rosyjskiej.
W okresie rewolucji zorganizował Towarzystwo ukraińskich lekarzy przy sekcji medycznej UTN.
Na zjeździe lekarzy ukraińskich, który odbył się w październiku 1917 roku w Kijowie, został wybrany zastępcą przewodniczącego Ogólnoukraińskiego Towarzystwa Lekarskiego oraz redaktorem czasopisma Ukrainśki medyczni wisti (Ukraińskie wiadomości lekarskie) – pierwszego w Ukrainie Naddnieprzańskiej periodycznego wydawnictwa medycznego. W ciągu roku 1918 ukazało się 13 numerów tego czasopisma.
Wiosną 1918 roku był współorganizatorem Ukraińskiego Czerwonego Krzyża i dzięki jego staraniom w kwietniu 1918 roku odbył się w Kijowie zjazd organizacyjny. Został wybrany do składu kierowniczych organów komitetu tej organizacji.
Pod koniec 1918 roku wyjechał do Szwajcarii jako przewodniczący Ukraińskiej Misji Dyplomatycznej rządu URL. Wydany przez niego informator o Ukrainie należał do najlepszych opracowań tego typu.
Latem 1919 roku odszedł ze służby dyplomatycznej i osiedlił się najpierw w Czechosłowacji, a następnie w 1921 roku przyjechał do Warszawy. Został jednym z trzech zastępców przewodniczącego Ukraińskiego Komitetu Centralnego w RP, już następnego dnia został jednym z trzech zastępców Dwaj pozostali to: Stanisław Stempowski i Henryk Józewski. Jewmen Łukasewycz wspierał finansowo działalność tej organizacji.
Był wydawcą gazety „Ukrainśka Trybuna”. Po Zjeździe w 1923 roku i po ukonstytuowaniu się nowego kierownictwa Komitetu poświęcił się praktyce lekarskiej, nadal wspomagając finansowo działalność UKC. W roku 1924 został członkiem Ukraińskiego Towarzystwa Lekarskiego z siedzibą we Lwowie. Był autorem licznych prac naukowych i popularno-naukowych.
Zmarł w Warszawie w wyniku zapalenia płuc. Pogrzeb odbył się w niedzielę 22 grudnia 1929 r. Mszę żałobną odprawił biskup Krzemieniecki – Symon. Słowo pożegnalne wygłosił prof. Aleksander Łotocki. Śpiewał chór ukraiński.