Julian Kozioł

Юліян Козьол

Transkrypcje nazwiska:

Zawód / tytuł:

uczeń gimnazjum, żołnierz UHA

Grupa społeczna:

wojskowi

Miejsce narodzin:

Przemyśl

Data narodzin:

27.3.1901

Data śmierci:

4.11.1918

Czas pochówku:

1918 -1939

Dane związane z nagrobkiem

Tekst inskrypcji (brzmienie oryginalne):

Тут спочивають українські Герої
ОЛЕКСАНДЕР
БИЙ ученик VII. кл. гімнаіяльної;
впав у бою в Селиськах
17/XI.1918.
Прожив 21 літ.
Спіть, хлопці, спіть…
Про долю, волю тихо сніть!
ЮЛІЯН
КОЗЬОЛ
ученик VI. кл. гімнаіяльної;
впав у бою в Перемишлі
4/XI.1918.
Прожив 18 літ.

Tekst inskrypcji (tłumaczenie):

Tu spoczywają ukraińscy Bohaterowie
ALEKSANDER
BYJ
uczeń VII. kl. Gimnazjalnej
poległ w walce w Siedliskach
17/XI.1918.
Przeżył 21 lat
Śpijcie, chłopcy, śpijcie…
O szczęściu, wolności cicho śnijcie!
JULIAN KOZIOŁ
uczeń VI. kl. gimnazjalnej;
poległ w walce w Przemyślu
4/XI.1918.
Przeżył 18 lat

Rok powstania grobu:

Autor projektu:

Kosnowski, Prałkowce

Charakter grobu:

mogiła zbiorowa

Rodzaj grobu:

kamienny

Opis elementów grobu:

Stela na betonowej podstawie zwieńczona krzyżem równoramiennym.

Opis otoczenia grobu:

Obok znajduje się grób rodziców Juliana (11-2-6).

Nota biograficzna:

Julian Kozioł urodził się w Przemyślu w rodzinie Eliasza (Ілля; ur. w Cieplicach; obecnie: województwo podkarpackie, powiat przeworski, gmina Adamówka) i Paraskiewy (Параскевія; ur. w Stroniewicach/Строневичі; obecnie: rejon starosamborski, obwód lwowski) Koziołów. Jego ojciec pracował jako furman (1893), młynarz (1896) i palacz kolejowy (1901). Rodzina Koziołów mieszkała w Przemyślu pod adresami (według ówczesnej numeracji): Długa 644 (1893), Wilcze 30 (1896), Polna 48 (1899, 1901), Sanowa Dolna 12 (1914).

Dane cmentarza:

Cmentarz Komunalny Główny w Przemyślu

Województwo: Podkarpackie

Powiat: Przemyski

Gmina: Przemyśl

Miejscowość: Przemyśl

Adres pocztowy: ul. Juliusza Słowackiego, 37-700 Przemyśl

Plan cmentarza

Numer Kwatery, numer alei i grobu:

11-2-5

Opis cmentarza:

Cmentarz Główny w Przemyślu położony jest na południowym krańcu miasta przy ulicy Słowackiego (dawniej ulica Dobromilska). Teren Cmentarza Głównego zajmuje obecnie 16.5 ha i liczy blisko 30 tys. pochowanych. Początki Cmentarza Głównego poprzedziło istnienie w tym miejscu cmentarza cholerycznego, gdzie grzebano ludzi zmarłych wskutek cholery czy innych chorób zakaźnych. Założenie nekropolii przyjmuje się na rok 1831r. kiedy odnotowano pierwszą epidemię cholery. W 1859r. na cmentarzu wybudowano kaplicę. Na wmurowanej w jej wnętrzu tablicy można przeczytać: \" Ta kaplica zbudowana kosztem Franciszka i Teresy Małkowskich ... .\" Najstarsze nagrobki zachowane do naszych czasów pochodzą z lat sześćdziesiątych XIX wieku nie licząc pomników przeniesionych tutaj ze Starego Cmentarza , z których najstarszy pochodzi z 1806 roku. Wobec potrzeby poszerzenia obszaru cmentarza kilkakrotnie dokonywano zakupu sąsiednich gruntów między innymi w latach 1883, 1894, 1899 i 1911. W roku 1909 ukończono budowę muru cmentarnego oraz założono nowe kwatery i drogi w częściach wcześniej nie zagospodarowanych. W tym czasie cmentarz komunalny służył całej ludności miasta , z wyjątkiem Żydów , którzy zachowali prawo do posiadania własnego cmentarza. Na cmentarzu tym znalazły miejsce spoczynku wielu byłych uczestników powstań narodowych 1831 i 1863 roku. Jeszcze w okresie międzywojennym, było wówczas na cmentarzu 90 grobów kryjących ich szczątki. Do dziś wiele z nich uległo całkowitemu zniszczeniu. Prawdopodonie na tym cmentarzu spoczywają przeniesione z Francji szczątki polskiego generała, uczestnika Powstania Styczniowego - Jarosława Dąbrowskiego. Jednak przeprowadzone w latach 1971-1973 poszukiwania nie przyniosły pozytywnego rezultatu. W 1925 roku Przemyśł zakupił grunt obok cmentarza przeznaczony na dalsze jego poszerzenie , w 1930 roku nabyto 200 świerków dla obsadzenia dróg cmentarnych, a w 1932 zainstalowano oświetlenie elektryczne alei głównej. W okresie II wojny światowej, oprócz mieszkańców miasta chowano tutaj także osoby z terenu ówczesnego ZSRR zmarłych w obozie przejściowym dla ludności wywożonej do Niemiec na roboty przymusowe. Przez pewien czas grzebano tutaj także jeńców włoskich zmarłych w Stalagu nr 327 w Nehrybce. (Źródło: https://cmentarze24.pl/index.php/cmentarze/podkarpackie/item/342-cmentarz-glowny-przemysl).