Mikołaj Dubowicki
Микола Дубовицький
Transkrypcje nazwiska:
Mykola Dubovytskyi
Żołnierz Armii URL, metalurg, profesor uczelni
inteligencja, wojskowi
Mikuliczyn (k. Stanisławowa)
19.9.1903
23.2.1985
po 1947
Dane związane z nagrobkiem
MGR INŻ. MIKOŁAJ DUBOWICKI
PROFESOR AKADEMII
GÓRNICZO-HUTNICZEJ W KRAKOWIE
UR 13.IX.1903 ZM 23.II.1985
mogiła pojedyncza
ziemny z krzyżem drewnianym
Nagrobek składa się z dwóch elementów: steli z tablicą inskrypcyjną oraz dużej leżącej poziomo płyty nagrobnej.
Mikołaj Dubowicki (ukr. Микола Дубовицький) – metalurg, profesor Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. Ur. 19.09.1903 r. we wsi Mikuliczyn w pow. nadwórniańskim (koło Stanisławowa) na terenie Galicji. Brał udział w wyprawie kijowskiej w 1920 r. w składzie szkoły podchorążych (Спільна Юнацька Школа). Jego promocja na stopień chorążego odbyła się po zakończeniu walk w obozie internowania nr 10 w Kaliszu (razem z nim szlify oficerskie otrzymali Aleksy Stowbunenko, Wasyl Kryżaniwski, Serhij Łytwynenko, Iwan Pyłypczuk). Za sprawą pracującego w AGH w Krakowie prof. Iwana Feszczenki-Czopiwskiego, M. Dubowicki podjął studia w AGH. W 1929 r., po ukończeniu studiów Dubowicki pozostał w Krakowie i rozpoczął pracę w macierzystej uczelni, w której został zatrudniony jeszcze przed uzyskaniem dyplomu w 1928 r. jako asystent w Katedrze Matalurgii i Obróbki Technicznej. Od 1934 r., będąc już adiunktem, wykładał następujące przedmioty: stale specjalne, obróbka cieplna i wytrzymałość materiałów. Współpracował także z założonym przez prof. Iwana Feszczenkę-Czopiwskiego Funduszem Stypendialnym im. Symona Petlury przeznaczonym dla studiującej młodzieży ukraińskiej. W czasie okupacji pracował w macierzystym gmachu AG na Krzemionkach, gdzie władze okupacyjne urządziły w 1942 roku Zakład Badania Materiałów. Podczas okupacji współpracował także z polską konspiracją i tajnym nauczaniem. Po II wojnie światowej nadal pracował w AGH w Krakowie (na stanowisku adiunkta, w latach 1952-1954 jako zastępca profesora i prodziekan Wydziału Metalurgicznego). W 1954 r. współorganizował Wydział Odlewnictwa, w latach 1954-1958 był jego prodziekanem, następnie przez okres dwóch kadencji jego dziekanem. W międzyczasie w ramach tego wydziału utworzył Katedrę Metaloznawstwa i Obróbki Cieplnej Odlewów, którą kierował do 1973 r. Od 1969 r. – profesor zwyczajny. Odznaczony miedzy innymi: Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem Komisji Edukacji Narodowej oraz złotymi i srebrnymi odznakami honorowymi NOT i STOP Zmarł 23.02.1985 r. i został pochowany w grobie rodzinnym jego żony na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie. W budynku Wydziału Odlewnictwa AGH – D-8 znajduje się tablica poświęcona prof. Mikołajowi Dubowickiemu. Odznaczony miedzy innymi: Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi.
Źródło fot.: Non omnis moriar… : groby profesorów AGH Cmentarz Rakowicki. [Z. 1], oprac. H. Sieński. Kraków 2018, s. 23.
Cmentarz Rakowicki w Krakowie
Województwo: Małopolskie
Powiat: Krakowski
Gmina: Kraków
Miejscowość: Kraków
Adres pocztowy: Rakowicka 26, 31-510 Kraków


Numer Kwatery, numer alei i grobu:
Opis cmentarza:
Źródła:
Kolańczuk A., Ukraińscy emigranci polityczni w życiu naukowym, kulturalnym, społecznym i gospodarczym w II RP, Przemyśl 2019, s. 117-118.
Konieczna E., Postaci AGH we wspomnieniach i anegdotach, Kraków 2008, s. 44-47.
Kronika 1951-2019: Wydział Odlewnictwa, Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie, oprac. Z. Kulig, J. Cholawa, Kraków 2019, s. 119-120.
Kronika Wydziału Odlewnictwa Akademii Górniczo-Hutniczej 1951-2011, oprac. Z. Kulig. Kraków 2011, s. 102-103.
Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919-1949), oprac. J. Sulima-Samujłło. Kraków 1979, s. 38-39.
Kto jest kim w Polsce 1984: informator biograficzny, red. zespół Lidia Becela, Warszawa 1984, s. 182.
Non omnis moriar…: groby profesorów AGH Cmentarz Rakowicki. [Z. 1], oprac. H. Sieński. Kraków 2018, s. 23-24.
Słownik biograficzny techników polskich. Z. 1. Red. A. Jakubowska. Warszawa 1989, s. 37-38.
Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej, oprac. zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 72.
Z dziejów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie w latach 1919-1967. Oprac. J. Sulima-Samujłło oraz zespół aut. Kraków 1970, s. 621.