Ołeksandr Cymbaluk

Oficer armii rosyjskiej, uczestnik I wojny światowej.
W armii ukraińskiej od 1917 r. Po ukończeniu szkoły instruktorskiej w Kijowie, jeden z pierwszych pracowników Sekcji Wojskowej Ukraińskiej Nadzwyczajnej Misji Dyplomatycznej w Rzeczypospolitej Polskiej (zatrudniony w grudniu 1919 r.). Po podpisaniu 18 marca 1921 r. traktatu ryskiego i oficjalnym rozwiązaniu Misji, z grupą intrernowanyh żołnierzy ukraińskich z obozu w Strzałkowie podjął pracę na terenie pow. sarneńskiego. Po pewnym czasie decyzją miejscowego starosty, cała grupa została aresztowana i przekazana sowieckim służbom granicznym. Większość przekazanych została została na miejscu rozstrzelana. Prawdopodobnie A. Cymbaluk jako jedyny z całej grupy w czasie eskorty zdołał zbiec na terytorium Polski. Dotarł do Warszawy i złożył odpowiedni meldunek władzom UKC. Zmarł w Warszawie i został pochowany na tym cmentarzu.

W latach 30. XX w. pracował w Warszawie w biurze firmy „Lloyd Bydgoski” (przedsiębiorstwo żeglugi śródlądowej), mieszczącym się w praskim porcie nad Wisłą. Przyjaźnił się z moim dziadkiem Kazimierzem Szymczukiem, swoim kolegą z pracy, i bywał u niego w domu. Nie założył rodziny, żył samotnie. Był koneserem sztuki. Interesował się także sztuką huculską – często jeździł na Huculszczyznę i przywoził stamtąd różne jej okazy. Został zamordowany we własnym mieszkaniu podczas napadu rabunkowego. Informacje te przekazała mi moja mama, Krystyna Krycińska z d. Szymczuk. – Stanisław Kryciński.