Ołeksandr Salikowśkyj

Działacz społeczny i polityczny, dziennikarz i publicysta. Syn duchownego prawosławnego. W latach 1904-1909 współredaktor, a później redaktor rosyjskiego dziennika „Kijewskije otkliki”, a w latach 1913-15 redaktor dziennika „Priazowskij kraj” w Rostowie. W roku 1912 i w latach 1915-1917 był współredaktorem czasopisma „Ukrainskaja Żyzń”.
W 1917 r. został przewodniczącym Ukraińskiej Rady w Moskwie, następnie Kijowskim Komisarzem Gubernialnym. W latach 1918-19 redaktor dziennika „Trybuna”, poseł URL w Rydze, a w 1920 minister spraw wewnętrznych URL w emigracyjnym rządzie Prokopowicza i Liwyćkiego.
Od 1920 roku na emigracji w Polsce, gdzie podjął pracę dziennikarską. Był założycielem i głównym redaktorem czasopisma „Biułeteń UCK w Polszczi” („Biuletyn UKC w Polsce”) i czasopisma „Wisty Ukrainśkoho Centralnoho Komitetu w Polszczi” („Wiadomości Ukraińskiego Komitetu Centralnego w Polsce”). W latach 1921-22 był redaktorem naczelnym dziennika „Ukrajinśka Trybuna” w Warszawie, następnie miesięcznika „Trybuna Ukrainy” (1922-23) i tygodnika „Ukrajinśka Sprawa” (1922).
Od września 1923 roku pełnił obowiązki przewodniczącego zarządu Ukraińskiego Komitetu Centralnego. Był również członkiem Klubu Ukraińskiego w Warszawie. W 1923 roku O. Salikowśkyj ofiarował Ukraińskiej Studenckiej Hromadzie w Warszawie prawie całą bibliotekę „Ukraińskiej Trybuny”. W 1925 roku był redaktorem dwujęzycznego (powołanego na czas wyborów przez Blok Mniejszości Narodowych) czasopisma „Warszawskie Echo”.
Zmarł 22 listopada 1925 roku w Warszawie.
Poświęcenie pomnika odbyło się 25 listopada 1928 roku.