Serhij Kyryczok

Ukończył Junkierską Szkołę Piechoty w Odessie. Służył w 1. Dywizji Zaporoskiej. Po internowaniu armii ukraińskiej w Polsce przebywał w obozach w Pikulicach pod Przemyślem, Wadowicach, Strzałkowie i Kaliszu. Po opuszczeniu obozu studiował budownictwo lądowe na Politechnice Warszawskiej. Aktywny działacz studenckiej Hromady, w 1925 roku sekretarz jej organów kierowniczych. Był członkiem korporacji Zaporoże.
Po ukończeniu studiów pracował jako inżynier budowy dróg i mostów w Oddziale Drogowym PKP Garbatka k. Radomia. Mieszkał w Warszawie przy ul. Mickiewicza.
W maju 1934 r. występował do Ministra Spraw Wojskowych URL w sprawie poparcia jego starań w uzyskaniu obywatelstwa polskiego. W raporcie podał, że Ministerstwo Komunikacji postawiło warunek wstępny, przed przyjęciem go do pracy – posiadanie tego obywatelstwa. Minister W. Salski napisał: Odpowiadając na raport z dnia 24 maja br. zawiadamiam, że interes naszej państwowości wymaga, aby cała nasza emigracja, a szczególnie wojskowa, zachowała się aż do ponownego rozpoczęcia naszych walk zbrojnych z wrogiem. Dlatego nie w naszym interesie leży, aby nasi oficerowie przechodzili w cudzoziemskie poddaństwo, w związku z którym będą mieli pewne zobowiązania charakteru wojskowego względem swej nowej ojczyzny. Jednakże, gdy przychodzi liczyć się z określonymi warunkami, przyjęcie poddaństwa jest możliwe. Znając te warunki i Pana materialne położenie, nie mam nic przeciwko przyjęciu przez Pana cudzoziemskiego poddaństwa. 24 maja 1934 roku. Podpisał gen. brygady W. Salski”.