Żywi
w naszej
pamięci

Toruń

Aleksandrów Kujawski

Włocławek

Łódź

Zelów

Przemyśl

Krówniki

Malhowice

Pikulice

Leżajsk

Nisko

Cetula

Jarosław

Łańcut

Kraków

Wadowice

Częstochowa

Konopiska

Szczecin

Gdańsk

Gdynia

Bartoszyce

Górowo Iławeckie

Kętrzyn

Banie Mazurskie

Giżycko

Węgorzewo

Warszawa

Komorowo

Brzeźno

Chełm

Dąbrowica Mała

Dratów

Hola

Sieradz

Września

Żydowo k. Gniezna

Kalisz

Poznań

Hrebenne

Kobylnica Ruska

Kornie

Lubaczów

Lubycza Kameralna

Kobylnica Wołoska

Krowica Sama

Podemszczyzna

Radruż

Zapałów

Żuków

Żurawce

Lublin

Tarnów

Gładyszów

Gorlice

Budynin

Dłużniów

Hrubieszów

Korczmin

Liski

Młodowice

Poturzyn

Wierzbica

Kielce

Mniów

Katowice

Sosnowiec

Białystok

Dubiażyn

Dubiny

Hajnówka

Podbiele

Kleszczele

Ząbkowice Śląskie

Płock

Olsztyn

Ostróda

Pieniężno

Pasłęk

Przemków

Różanka

Wrocław

Wałcz

Bolestraszyce

Cieszyn

Jesteśmy zobowiązani do zachowania pamięci o naszych przodkach.
Do oddania hołdu i czci rzeszom Ukraińców, którzy poświęcili swe życie dla dobra narodu i jego wolności. 

profesor Roman Drozd

O projekcie

Projekt Ukraińskiego Towarzystwa Historycznego „Żywi w naszej pamięci – wirtualna ukraińska nekropolia w Polsce” obejmuje elektroniczny rejestr cmentarzy i miejsc pochówku Ukraińców

Historia

Artykuły historyczne, poświęcone Ukraińcom w Polsce, od okresu międzywojennego aż do czasów współczesnych, to solidna baza wiedzy o procesach społecznych, politycznych i historycznych, które wpłynęły na kształtowanie się dzisiejszej ukraińskiej społeczności na terytorium Polski.

Baza Danych

Wyszukiwarka mogił osób pochodzenia ukraińskiego, zasłużonych dla rozwoju nauki, kultury, życia politycznego, społecznego, religijnego i gospodarki II Rzeczypospolitej Polskiej, żołnierzy i weteranów armii Ukraińskiej Republiki Ludowej oraz Ukraińskiej Halickiej Armii.

Historia

Kościół prawosławny w Polsce w latach 1944–1989

Kościół prawosławny w Polsce w latach 1944–1989

Koniec II wojny światowej przyniósł nieodwracalne zmiany w sytuacji Kościoła prawosławnego w Polsce. W porównaniu z okresem przedwojennym jego stan posiadania zmniejszył się ponad dziesięciokrotnie. Przejęcie władzy przez komunistów i zaimplementowanie ich ideologii przez państwo uczyniło z Kościoła i wiernych obiekt represji. Specyfika etniczna wspólnoty spowodowała, że polityka władz komunistycznych względem Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego (PAKP) stała się też jednym z głównych elementów polityki narodowościowej.

czytaj dalej
Kościół prawosławny w latach II wojny światowej

Kościół prawosławny w latach II wojny światowej

Wybuch II wojny światowej i okupacja przez III Rzeszę i ZSRS terytorium II Rzeczypospolitej wymusiły zmiany w strukturze lokalnego Kościoła prawosławnego, jego organizacji, administrowaniu i zarządzaniu. Dążąc do zachowania kanoniczności i posiadanej autokefalii udało się mu nie tylko przetrwać, ale dzięki autorytetowi kierującego nim metropolity Dionizego (Waledyńskiego) realnie wpływać na życie wspólnoty prawosławnej.

czytaj dalej
Ukraińscy działacze kultury z międzywojnia pochowani na terenie współczesnej Polski

Ukraińscy działacze kultury z międzywojnia pochowani na terenie współczesnej Polski

Na terenie współczesnej Polski jest wiele miejsc związanych z działalnością ukraińskich postaci kultury okresu międzywojennego, w tym ich groby. W większości takie pochówki znajdują się w dużych miastach, ponieważ to tam ówcześni ukraińscy artyści, pisarze, aktorzy i muzycy, którzy w dużej mierze pochodzili z  Naddnieprza i byli przedstawicielami tzw. petlurowskiej emigracji.

czytaj dalej
Bolszewikom strzelał między oczy

Bolszewikom strzelał między oczy

Frontowiec i konspirator. Charyzmatyczny dowódca i partyzant. Carski sołdat, ukraiński ataman, oficer Wojska Polskiego. Według polskiego podziemia – niemiecki kolaborant. Kim był ten kozacki watażka z Podola, który zginął z ręki Armii Krajowej pod Hrubieszowem?

czytaj dalej
Kalisz – centrum ukraińskiego życia społecznego w międzywojennej Polsce

Kalisz – centrum ukraińskiego życia społecznego w międzywojennej Polsce

Po porażce armii URL w samodzielnej (od zawieszenia broni w wojnie polsko-bolszewickiej z 18 października 1920 r.) kampanii z Armią Czerwoną, w listopadzie 1920 roku 19 000 żołnierzy armii URL zostało internowanych na terytorium Polski. Zostali oni umieszczeni w obozach w środkowej i zachodniej Polsce. Najwięcej żołnierzy osadzono w: Łańcucie, Pikulicach, Wadowicach, Tucholi, Aleksandrowie Kujawskim i Kaliszu

czytaj dalej

Aktualności