Teodor Hoza

Теодор Гоза

Transkrypcje nazwiska:

Zawód / tytuł:

Żołnierz UHA, inżynier, nauczyciel

Grupa społeczna:

inteligencja, wojskowi

Miejsce narodzin:

Porudno (od 1960 r. - Kałyniwka), obwód lwowski, rejon jaworowski, Jaworowska Terytorialna Gromada

Data narodzin:

27.2.1882

Data śmierci:

13.5.1934

Czas pochówku:

1918 -1939

Dane związane z nagrobkiem

Tekst inskrypcji (brzmienie oryginalne):

Теодор Гоза
Сотник У.Г.А.
*27/II 1888
Ем[еритований]. Проф[есор]. Гімн[азії].
13/V 1934
В.Й.П.

Tekst inskrypcji (tłumaczenie):

Teodor Hoza
Kapitan U.H.A.
*27/II 1888
Em[erytowany]. Prof[esor]. Gimn[azjum].
13/V 1934
W[ieczna]. M[u]. P[amięć].

Rok powstania grobu:

Autor projektu:

Charakter grobu:

mogiła pojedyncza

Rodzaj grobu:

kamienny + beton

Opis elementów grobu:

Grobowiec w formie sześcianu. Płyta zamykająca wejście z krzyżem ośmiokończastym. Nad nią tablica inskrypcyjna (błędna data urodzenia - patrz niżej: źródła). Grobowiec zwieńczony krzyżem łacińskim. Pod nim płaskorzeźbiona głowa Chrystusa.

Opis otoczenia grobu:

Wśród grobów (nieopodal znajdują się nagrobki Teofila Kormosza, Grzegorza/Hryhorija Ceglińskiego/Cehłyńskiego, Michała/Mychajły Kosa i Włodzimierza/Wołodymyra Pajtasza).

Nota biograficzna:

Urodził się 27.2.1882 r. we wsi Porudno (od 1960 r. pod sowiecką nazwą „Kałyniwka”) w rodzinie Kornela i Katarzyny (z domu Chudoba). Pedagog, filolog klasyczny i działacz społeczny. Maturzysta ukraińskiego gimnazjum męskiego w Przemyślu (1903 r.) Do 1913 r. zastępca nauczyciela w filii Gimnazjum Akademickiego we Lwowie. Od 1917 r. profesor. W latach 1914-1918 – nadporucznik, uczestnik walk w Karpatach, potem na Podolu. W 1918 r. stanął na czele wojskowego komitetu wyzwolenia w Przemyślu, kapitan UHA. Po wojnie pracował jako nauczyciel w ukraińskim gimnazjum męskim i Ukraińskim Instytucie dla Dziewcząt. Członek wielu organizacji ukraińskich w Przemyślu, jeden z założycieli Towarzystwa Dramatycznego im. Łesi Ukrainki w Przemyślu. Zmarł 13.5.1934 r., spoczywa na Cmentarzu Komunalnym w Przemyślu.

Dane cmentarza:

Cmentarz Komunalny Główny w Przemyślu

Województwo: Podkarpackie

Powiat: Przemyski

Gmina: Przemyśl

Miejscowość: Przemyśl

Adres pocztowy: ul. Juliusza Słowackiego, 37-700 Przemyśl

Plan cmentarza

Numer Kwatery, numer alei i grobu:

27А-2-1 http://www.cmentarzeprzemysl.pl/pages/find2.php?nazwisko=Goza&imie=&data_ur=&data_zg=&rok_od=&rok_do=&search=Szukaj

Opis cmentarza:

Cmentarz Główny w Przemyślu położony jest na południowym krańcu miasta przy ulicy Słowackiego (dawniej ulica Dobromilska). Teren Cmentarza Głównego zajmuje obecnie 16.5 ha i liczy blisko 30 tys. pochowanych. Początki Cmentarza Głównego poprzedziło istnienie w tym miejscu cmentarza cholerycznego, gdzie grzebano ludzi zmarłych wskutek cholery czy innych chorób zakaźnych. Założenie nekropolii przyjmuje się na rok 1831r. kiedy odnotowano pierwszą epidemię cholery. W 1859r. na cmentarzu wybudowano kaplicę. Na wmurowanej w jej wnętrzu tablicy można przeczytać: \" Ta kaplica zbudowana kosztem Franciszka i Teresy Małkowskich ... .\" Najstarsze nagrobki zachowane do naszych czasów pochodzą z lat sześćdziesiątych XIX wieku nie licząc pomników przeniesionych tutaj ze Starego Cmentarza , z których najstarszy pochodzi z 1806 roku. Wobec potrzeby poszerzenia obszaru cmentarza kilkakrotnie dokonywano zakupu sąsiednich gruntów między innymi w latach 1883, 1894, 1899 i 1911. W roku 1909 ukończono budowę muru cmentarnego oraz założono nowe kwatery i drogi w częściach wcześniej nie zagospodarowanych. W tym czasie cmentarz komunalny służył całej ludności miasta , z wyjątkiem Żydów , którzy zachowali prawo do posiadania własnego cmentarza. Na cmentarzu tym znalazły miejsce spoczynku wielu byłych uczestników powstań narodowych 1831 i 1863 roku. Jeszcze w okresie międzywojennym, było wówczas na cmentarzu 90 grobów kryjących ich szczątki. Do dziś wiele z nich uległo całkowitemu zniszczeniu. Prawdopodonie na tym cmentarzu spoczywają przeniesione z Francji szczątki polskiego generała, uczestnika Powstania Styczniowego - Jarosława Dąbrowskiego. Jednak przeprowadzone w latach 1971-1973 poszukiwania nie przyniosły pozytywnego rezultatu. W 1925 roku Przemyśł zakupił grunt obok cmentarza przeznaczony na dalsze jego poszerzenie , w 1930 roku nabyto 200 świerków dla obsadzenia dróg cmentarnych, a w 1932 zainstalowano oświetlenie elektryczne alei głównej. W okresie II wojny światowej, oprócz mieszkańców miasta chowano tutaj także osoby z terenu ówczesnego ZSRR zmarłych w obozie przejściowym dla ludności wywożonej do Niemiec na roboty przymusowe. Przez pewien czas grzebano tutaj także jeńców włoskich zmarłych w Stalagu nr 327 w Nehrybce. (Źródło: https://cmentarze24.pl/index.php/cmentarze/podkarpackie/item/342-cmentarz-glowny-przemysl).

Źródła:

Українська державна чоловіча гімназія у Перемишлі 1895-1995, Дрогобич 1995, с. 110

Narodziny: Hoza Teodor
https://www.familysearch.org/ark:/61903/3:1:33SQ-GRSS-DDZ?i=61&wc=QVKJ-6H3%3A180600901%2C202774601%2C202774602&cc=1910265