Wiktor Janowśkyj

Ukończył Instytut Transportu w Petersburgu. W czasie studiów był aktywnym działaczem tamtejszych ukraińskich organizacji. Po studiach pracował w administracji gubernialnej w Kijowie, następnie jako starszy inspektor w Ministerstwie Kolei Ukraińskiej Republiki Ludowej. Internowany w 1920 r., przebywał w Częstochowie. W lutym 1921 r. został członkiem Zarządu Cywilnego Sztabu Powstańczo-Partyzanckiego i brał udział w II Pochodzie Zimowym na Ukrainę. Po powrocie przebywał pewien czas w Kaliszu, następnie na Wołyniu. W 1924 r. został zastępcą prezesa oddziału Ukraińskiego Komitetu Centralnego w Kowlu.
Od 1927 roku pracował w sekretariacie UKC w Warszawie. Na początku 1934 r. objął kierownictwo sekcji kulturalno-oświatowej Zarządu Głównego UKC. Na III zjeździe w tymże roku wybrano go także na członka Rady Towarzystwa UKC. Należał ponadto do warszawskiego oddziału UKC i był jednym z jego kierowników oraz do Klubu Ukraińskiego (w latach trzydziestych wchodził w skład jego zarządu).
W 1927 roku W. Janowski współorganizował Związek Inżynierów i Techników Ukraińców Emigrantów w Polsce, był członkiem zarządu oraz członkiem kolegium redakcyjnego pisma tej organizacji. Należał do Ukraińskiego Towarzystwa Wojskowo-Historycznego, a w 1931 r. pełnił funkcję sekretarza jego zarządu. Brał również udział w pracach Seminarium Ekonomicznego Ukraińskiego Instytutu Naukowego. W 1933 r. był pierwszym przewodniczącym komitetu rodzicielskiego Szkoły im. Ł. Ukrainki w Warszawie. Mieszkał przy ul. Marymonckiej 1c m. 38, następnie Poznańskiej 22 m. 8 i Siennej 89.