CMENTARZ GRECKO-PRAWOSŁAWNY PRZY UL. GÓRNOŚLĄSKIEJ W KALISZU

Znajdowało się na nim ok. 100 grobów ukraińskich żołnierzy z wojskowymi krzyżami betonowymi z godłem Ukrainy – tryzubem. Prawie wszystkie groby zostały zniszczone, w tym 11 grobów pochowanych tu ukraińskich generałów.

Na terenie cmentarza spoczywają m.in.

Diadiusza Sergij  (Дядюша Сергій) – 26.9.1870-23.5.1933). Gen. por. Urodził się na Połtawszczyźnie. Służbę w armii ukraińskiej rozpoczął w 1918 r. Pierwsza jego funkcja to dowódca 1. Wołyńskiego Korpusu, później dowódca Grupy Chełmskiej. Następnie Serhij Diadiusza przez cały czas był członkiem Sztabu Generalnego Armii URL. W 1920 r. został generałem do spraw specjalnych przy Głównym Atamanie. Od maja 1921 r, przebywał w obozie w Kaliszu, gdzie był organizatorem Akademickich Kursów Sztabu Generalnego Armii URL. Po rozwiązaniu obozów był w zarządzie Stanicy Ukraińskie w Kaliszuj.

Pylkewycz Ołeksandr  (Пилькевич Олександр) – 2.5.1877-15.10.1922, gen. chor. Armii URL. Urodził się na Kijowszczyźnie. Jesienią 1917 roku w Kijowie został mianowany generałem ds. specjalnych Armii URL. Został d-cą Korpusu Ochrony Granic. W roku 1920 został internowany w Polsce i przebywał w obozie w Łańcucie. W kwietniu 1921 roku został przewodniczącym komitetu koordynującego działalność kulturalno-oświatową we wszystkich obozach internowania. W 1921 roku przebywał w Strzałkowie a w 1922 w obozie kaliskim gdzie zmarł.

Janczenkо Wołodymyr  (Янченко Володимир) – 11.4.1868-1923, gen. chor. Armii URL. Urodził się na Połtawszczyźnie. W 1919 roku został z-cą Dywizji Chełmskiej Wołyńskiej Grupy Wojsk URL. Uczestniczył w walkach z bolszewikami do internowania w Polsce w 1920 roku. W listopadzie 1921 roku na czele Dywizji Kijowskiej uczestniczył w II pochodzie Zimowym na Ukrainę. Grupa ta została rozbita pod Myńkami. Do Polski powrócił ok. 100 osobowy oddział w tym gen. J. Tiutiunnyk i gen. W. Janczenko. Był leczony w szpitalu obozowym w Szczypiornie, gdzie zmarł.

Czechowicz Ołeksandr  (Цехович Олександр) – 23.11.1870-1926, gen. chor. Armii URL. Urodził się w Kijowie. W maju 1917 roku został powołany do pracy w sądzie Okręgu Wojskowego w Kijowie. Pracował w Sadownictwie Wojskowym Dyrektoriatu URL. a w połowie 1919 roku został mianowany naczelnikiem wydziału zagranicznego Ministerstwa Spraw Wojskowych URL, w czerwcu 1920 gł. prokuratorem Wojsk URL. Przebywał w siedzibie Centrum Państwowego URL w Tarnowie. Od 1922 roku przebywał w Tarnowie.

Iwaniw Mychajłо  (Іванiв Михайло) – 5.11.1866-1927, gen. chor. Armii URL. Po upadku caratu był członkiem Ukraińskiej Centralnej Rady i szefem wydziału inspekcyjnego Ukraińskiego Generalnego Komitetu Wojskowego. W latach 1919-1920 był oficerem ds. specjalnych Sztabu Generalnego Armii URL. Po internowaniu w Polsce przebywał w obozie w Częstochowie a następnie w Kaliszu. Był współorganizatorem Związku Ukraińskich Inwalidów Wojennych.

Hudymа Witalij  (Гудима Віталій) – 3.2.1861-19.2.1929, gen. chor. Armii URL. Urodził się w Połtawie. Po upadku caratu włączył się w proces ukrainizacji jednostek armii rosyjskiej. Od początku 1918 roku był d-cą 4 pułku Dywizji Szarej zorganizowanej we Włodzimierzu Wołyńskim. Brał udział w uroczystościach zjednoczeniowych obu republik ukraińskich 22.01.1919 roku w Kijowie. W 1919 roku dostał się do niewoli polskiej i przebywał w obozie jenieckim w Wadowicach. Na początku 1920 roku przebywał w Łańcucie, gdzie gen. Marko Bezruczko organizował 6 Dywizję Siczową. Po internowaniu w Polsce Armii URL przebywał w obozie w Częstochowie, następnie w Kaliszu, gdzie był działaczem Związku Ukraińskich Inwalidów oraz Bractwa Cyryła i Metodego.

Nowyckyj Ołeksander (Новицький Олександeр) – 27.3.1859-1929, gen. chor. Armii URL. W Odessie ukończył Gimnazjum i Junkierską Szkołę Piechoty. W 1917 roku włączył się w proces organizacji narodowej armii ukraińskiej. Oficer Ukraińskiego Generalnego Komitetu Wojskowego, a po utworzeniu Ministerstwa Spraw Wojskowych URL znalazł się w jego strukturach organizacyjnych. Po internowaniu w Polsce przebywał w obozach w Częstochowie i Kaliszu. Brał udział w organizacji Bractwa Cyryla i Metodego oraz organizacji kursów kapelanów wojskowych.

Zabołotnyj Wasyl  (Заболотний Василь) – 1860-1929, gen. chor. Armii URL. Urodził się w Annopolu. Brał udział w wojnie ukraińsko-bolszewickiej na przełomie 1917/1918 r. Pracował w Komisji Szkolnej Sztabu Generalnego, opracowując programy organizacji ukraińskiego szkolnictwa wojskowego. Był szefem sztabu 4 Kijowskiego Korpusu Armii URL. W latach 1919-1920 był pracownikiem Ministerstwa Spraw Wojskowych URL. Po internowaniu w Polsce przebywał w obozach w Częstochowie, następnie w Kaliszu. Był jednym z założycieli Towarzystwa Ukraińskich Inwalidów Wojennych w Kaliszu.

Koźma Ołeksandr  (Козма Олександр) – 12.12.1971-1945), gen. chor. Armii URL. Urodził się w m. Oczeretnyj na Charkowszczyźnie. Był uczestnikiem II Ogólnoukraińskiego Zjazdu Wojskowy. Z-ca Kurenia inżynierskiego Brygady Zaporoskiej a od marca 1918 r. d-ca pułku inż. Kosza Zaporoskiego na Lewobrzeżnej Ukrainie. Uczestnik I Pochodu Zimowego w Ukrainę. Od maja 1920 r. do internowania w Polsce naczelnik służby inż.-tech. Armii URL. Internowany w Kaliszu, gdzie brał udział  w różnych formach pracy oświatowej: nauczyciel fizyki w obozowym Gimnazjum im. T. Szewczenki, organizator i wykładowca kursów technicznych dla 80 oficerów, komendant Wojskowej Szkoły Elektrotechnicznej, wykładowca Akademickich Kursów Sztabu Gen. Armii URL, przewodniczący Stowarzyszenia Pomocy Emigrantom z Ukrainy, przewodniczącym Honorowego Sądu Towarzyskiego b. Żołnierzy Armii URL, członkiem Komitetu Opieki nad Ukraińską Cerkwią w Kaliszu i Związku Ukraińskich Inwalidów Wojennych.

Puzyckyj Anton  (Пузицький Антон) – 13.1.1878-1945), gen. chor. Armii URL. Urodził się w m. Stawiszcze na Kijowszczyźnie. Po upadku caratu, przebywając wraz ze swym pułkiem w okolicach Tarnopola przeprowadził jego ukrainizację, zwalniając żołnierzy odmawiających służbu w armii ukraińskiej. W październiku 1917 roku pułk został włączony do 2 Korpusu Ukraińskiego gen. Mychajła Mandryki i brał udział w I wojnie ukraińsko-rosyjskiej. W końcu 1918 roku został dowódcą pułku dywizji strzeleckiej, którą w 1919 r. włączono do Wołyńskiej Grupy Wojsk URL atamana Wołodymyra Oskiłki. Po podpisaniu polsko-ukraińskiego porozumienia w 1920 r. zgłosił się do Zbiorczej Stanicy Wojsk Ukraińskich w Łańcucie. Uczestniczył w wyprawie Kijowskiej. Po internowaniu wraz z częścią swej dywizji znalazł się w obozie w Piotrkowie Trybunalskim gdzie był jego komendantem, a następnie w Strzałkowie a w 1922 r. w Kaliszu. Brał czynny udział w działalności obozowych organizacji społecznych – w tym powołanego w 1925 r. Ukraińskiego Towarzystwa Wojenno-Historycznego.

Bazylskyj Hawryłо  (Базилський Гаврило) – 25.3.1880-1937, gen. chor. Armii URL. Urodził się  Zemzeliwcach k. Humania. W armii ukraińskiej rozpoczął służbę w czerwcu 1917 r., gdy na rumuńskim froncie ukrainizował 258 Kiszyniowski Pułk Piechoty i wykonywał rozkazy Rządu Ukraińskiego. W listopadzie 1918 został dowódcą 2.Dywizji Piechoty. W maju 1919 r. został dowódcą 8 Zaporoskiej Dywizji. W maju 1920 r. stał na czele Zapasowych Wojsk Armii URL, składających się z 7 brygad zapasowych. W październiku 1920 r. został dowódcą 1. Strzeleckiej Zaporoskiej Dywizji. W składzie wyżej wymienionych jednostek brał aktywny udział w walce z bolszewikami. 20 listopada 1920 r. w nieustających walkach Zaporoska Dywizja dowodzona przez gen. chorążego Hawryłę Bazylskiego razem z Armią URL przeszła na terytorium Polski, gdzie została internowana w obozie Pikulice niedaleko Przemyśla. Następnie generał przebywał w Wadowicach i Strzałkowie Po rozwiązaniu obozów internowania armii ukraińskiej i powołaniu w Kaliszu Stanicy Ukraińskiej został członkiem jej zarządu i odpowiadał za sprawy humanitarno-oświatowe.

Na cmentarzu pochowani są także m.in.:

Otmarsztejn Jurij  (Отмарштейн Юрій) – 1890-1922, płk. Armii URL

Tymczenko Teodor  (Тимченко Теодор) – 1868-1923), płk Armii URL

Bohdan Ołeksandr  (1888-1928), sotnik Armii URL

Zahorujko Pyłyp  (Загоруйко Петро) – 1900-1935, chor. Armii URL, pisarz i publicysta.

Zachowały się groby:

Borys Leontiew | Żywi w naszej pamięci (ukrainskanekropolia.org)

Paweł Sadownyk | Żywi w naszej pamięci (ukrainskanekropolia.org)

Piotr Harmasz | Żywi w naszej pamięci (ukrainskanekropolia.org)

Sawa Dubowenko | Żywi w naszej pamięci (ukrainskanekropolia.org)

Wasyl Michasiuta | Żywi w naszej pamięci (ukrainskanekropolia.org)

Michał Dobriak | Żywi w naszej pamięci (ukrainskanekropolia.org)